INTERVIEW IN HUMO

 Interview door Diederik Van den Abeele, foto's door Carmen De Vos. 

Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.

DE 10 VAN 2017 (interview door Libelle)

Libelle 'kroonde' mij tot de 10 die in 2017 het verschil maakten.
Een hele eer! Bedankt, Libelle!

Interview: Lisa Gabriëls

Foto's: Ann De Wulf

HOGE PIEKEN, DIEPE DALEN (interview door Humo)

Vakman Diederik Van den Abeele interviewde me voor Humo, vakvrouw Carmen De Vos fotografeerde me. Het resultaat: 6 (!) pagina's over mijn pieken en dalen in 2017. Of, zoals Humo het zelf aankondigt: een interview zonder filter.

Een bewogen jaar, in alle opzichten. Dat was 2017 voor Fleur van Groningen (35). De voorbije twaalf maanden zat de populaire cartooniste, columniste en schrijfster op een emotionele roetsjbaan. 2017 bracht succes, erkenning en grote vreugde – haar boek ‘Leven zonder filter’ was in Vlaanderen dé bestseller van het najaar – maar Van Groningen heeft ook heel diep gezeten: ze verloor haar vader, haar grootmoeder en had twee miskramen. ‘Hopelijk wordt 2018 weer wat kabbelender, zoals voorheen.’

Het volledige interview lees je hier.

DE VRAGEN VAN PROUST (interview door De Morgen)

De Morgen schotelde me een reeks messcherpe, onthullende vragen voor. Ontwijkend antwoorden? Onmogelijk!

Interview: Ann Jooris en Fernand Van Damme.
Foto's: Stefaan Temmerman.

1. Hoe oud voelt u zich? 

 “Ik denk mijn leeftijd, niet jonger. Ik heb veel meegemaakt, maar tegelijk ben ik nog een kind. Gemiddeld komt dat uit op ongeveer 35. (lacht)

SHARE  

'Terwijl andere meisjes vriendjes hadden, ontmaagd werden en naar de Pixies luisterden, had ik een depressie'

FLEUR VAN GRONINGEN

“Door de dood van mijn vader begin dit jaar heb ik wel even het gevoel gehad nu volwassen te zijn. Dat overkomt je als iemand die achter je stond, plots wegvalt. Maar die gedachte is wat potsierlijk, want hij heeft nooit achter mij gestaan. Het was eerder het bekende gevoel van: jij bent nu de volgende in de rij.

"Soms verlang ik ernaar om te spelen als een kind, net als vroeger, met autootjes in de zandbak. Ook in mijn humor ben ik soms een echte flapuit. Volgens mijn vrienden lijd ik aan de ziekte ‘fleur de la tourette’. (lacht)

“Al vroeg in mijn leven heb ik serieus afgezien en ik heb beslist om daar uit te leren in plaats van me neer te leggen bij de rol van slachtoffer. Ik ben op zoek gegaan naar manieren om met die negatieve emoties om te gaan, aan introspectie te doen, verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen gevoelens. Sommigen noemen mij een wijze vrouw, maar dat zal ik niet snel van mezelf ­zeggen.”

Het volledige interview lees je hier.