31 oktober 2014

IS RODDELEN GOED VOOR ONS?

Hebt u het al gehoord? Van dat onderzoek? Vertel het niet voort, hé, maar…

Is roddelen echt goed voor ons?

Zelf blijf ik er liever niet in hangen, in de negatieve sfeer van roddelen. Het voelt alsof ik daar vooral mezelf mee naar beneden haal. Bovendien leerde het leven me om niet zo snel te oordelen: iedereen heeft wel een varkentje te wassen, groot of klein. En we kennen nooit de volledige context. Maar soms kan roddelen zo’n deugd doen. Even stoom aflaten! Merken dat je niet de enige bent die zich gekrenkt voelt en heerlijk passief, vanachter een kop koffie, met een gelijkgestemde samenspannen tegen de vijand. Terwijl je diep van binnen beseft dat je daarmee vooral veel prijsgeeft over jezelf. En je je een tikkeltje schuldig voelt, want het is niet netjes.  Maar… het is wél goed voor ons. Dat bewijst een studie aan de universiteit van Groningen.  Roddelen vergroot ons zelfvertrouwen en stimuleert ons om kritischer te zijn. Dat laatste is blijkbaar positief , al bestaat er m.i.  toch een verschil tussen oog voor detail hebben of volstrekt intolerant zijn.
Volgens hoofdonderzoekster Elena Martinescu is het simpel: ‘Roddels zorgen ervoor dat mensen sociale vergelijkingen maken. Deze leiden tot reflectie van hun eigen gedrag.’ En ik moet toegeven, al die keren dat vriendinnen en ik bepaalde mannelijk lichaamsdelen bespraken en vergeleken, hadden een grote impact op ons gedrag.

Mars en Venus
Wat mij het meeste bijbleef uit het onderzoek, waren de verschillende reacties van mannen en vrouwen op roddelpraat. Vrouwen die negatieve verhalen over een ander vernemen, zouden zichzelf gaan beschermen om te voorkomen dat er over hen soortgelijke praatjes de wereld ingestuurd worden. Mannen worden juist bezorgd als ze een positief verhaal horen: ze vrezen dat het dan om een succesvollere rivaal gaat.
Dat leunt aan bij de Mars & Venus theorie en verklaart mogelijk waarom mannen en vrouwen elkaar niet altijd begrijpen. Als manlief thuiskomt en u, zwaaiend met een houten lepel en in een bevlekte schort op hem afstormt, omdat u geschokt wil vertellen over de nare ervaring van een vriendin, reageert hij misschien niet zoals u hoopt. In plaats van uw tranen liefdevol te drogen, kan hij u optillen en enthousiast in het rond zwieren. Noem het geen gebrek aan empathie. Ha, nee! In zijn ogen mag u dolblij zijn dat uw vriendin geen concurrentie vormt.
Omgekeerd, als u manlief vertelt hoe goed iemand het voor elkaar heeft, mag het u niet verbazen dat hij meteen een addertje onder het gras zoekt. Dat is geen realisme maar biologie: uw wederhelft moet zich ervan vergewissen dat die ander zich niet sneller en beter kan voortplanten.
Vandaar dat mannen niet geboeid raken door vrouwensites, - magazines en -zenders. Die spelen in op de vrouwelijke bezorgdheid, niet de mannelijke.  Ja, misschien zullen wij onze mannen dankzij dit onderzoek beter kunnen begrijpen. In het slechtste geval subtieler manipuleren. Maar waarover valt er dan nog te roddelen?

De puistjes van Eva
Andere vrouwen, natuurlijk! Zo viel mijn blik op een foto in de krant, waaruit bleek dat Eva Daeleman last had van puistjes. (Eva Daeleman heeft puistjes!!!)  Mijn reactie verliep als volgt:
1. Ja, dat is wereldnieuws. Mensen zijn doodsbang voor Ebola en de krant heeft het over Eva’s puistjes!
2. Toch even lezen wat erbij staat. Ik heb ook last van puistjes. Hopelijk zij meer dan ik.
3. O jee, het is dus uitzonderlijk dat iemand na haar 20ste puistjes heeft!
4. Miljaar! Ik moet meer make-up gebruiken opdat niemand zou zeggen: ‘Fleur van Groningen? Dat is toch die berg puistjes waar een vrouw aan hangt?’
U ziet: ik reageerde exact zoals het onderzoek voorspelt.  Maar ik ben daar niet blij om. Ik denk niet dat dit soort zelfreflectie goed is en meer make-up van mij een beter mens zal maken. Ik begrijp dat roddelen een trucje van ons overlevingsinstinct is. En af en toe ‘informatie uitwisselen’, moet kunnen. Ja, had ik destijds maar geluisterd naar die vriendin die mij vol goede bedoelingen voor een man trachtte te waarschuwen. Dat had me veel miserie bespaard. Maar mezelf 'verbeteren' op de kap van een ander? Nee, bedankt. Liever samen boven onszelf uitstijgen, in mildheid.  





(Verschenen in Het Nieuwsblad 31/10/2014)