Schrijfster en
cartooniste Fleur van Groningen, geeft wekelijks advies met een knipoog.
Ook een vraag? Mail naar fleur.van.groningen@nieuwsblad.be
Ook een vraag? Mail naar fleur.van.groningen@nieuwsblad.be
De temperatuur kan in de zomer geen
graadje hoger gaan of daar staat mijn buurman zijn auto te wassen of zijn gras
af te rijden in bloot bovenlijf, enkel
gekleed in een short en lelijke sandalen. Staan mensen er echt niet bij stil of
wij dat allemaal wel willen zien, die grote lappen blote huid? Waarom verdwijnt
bij sommigen elk schaamtegevoel bij een
straaltje zon en hoe kan ik dat verhelpen?
Mijn ervaring is dat jezelf inbeelden dat de buurman niet naakt maar in een huidkleurig gewatteerd skipak rondloopt, slechts kortstondig soelaas brengt. Voor je het weet begin je je zelfs aan de snit van zijn hopeloos verouderde skipak te storen. Maar mijn ervaring is ook dat àls je je aan iets of iemand ergert, er je in veel gevallen een spiegel wordt voorgehouden. Zo zou het wel eens kunnen dat jij intolerant bent tegenover je buurman, omdat je jezelf te streng in het gareel houdt. Wat je jezelf ontzegt, gun je een ander meestal ook niet. Dat hoeft niet te betekenen dat jij onbewust dolgraag in evakostuum de motorkap wil insoppen. Maar het kan er wel op wijzen dat jij die rosbief van een buurman benijdt om zijn nonchalance en zelfaanvaarding , terwijl je jezelf zoveel vrijheden ontneemt. Misschien kan je een voorbeeld aan hem nemen en minder veeleisend voor jezelf worden? Wellicht slinkt de frustratie dan zienderogen en valt je plots op hoe beeldschoon het fuchsia van de zonsondergang kleurt bij het pastelroze van zijn love handles . Helpt dat toch niet? Dan lijkt een hoge haag mij de enige oplossing. En geef toe, toch fijn voor de buurman dat hij zo complexloos in het leven staat, niet?
Mijn ervaring is dat jezelf inbeelden dat de buurman niet naakt maar in een huidkleurig gewatteerd skipak rondloopt, slechts kortstondig soelaas brengt. Voor je het weet begin je je zelfs aan de snit van zijn hopeloos verouderde skipak te storen. Maar mijn ervaring is ook dat àls je je aan iets of iemand ergert, er je in veel gevallen een spiegel wordt voorgehouden. Zo zou het wel eens kunnen dat jij intolerant bent tegenover je buurman, omdat je jezelf te streng in het gareel houdt. Wat je jezelf ontzegt, gun je een ander meestal ook niet. Dat hoeft niet te betekenen dat jij onbewust dolgraag in evakostuum de motorkap wil insoppen. Maar het kan er wel op wijzen dat jij die rosbief van een buurman benijdt om zijn nonchalance en zelfaanvaarding , terwijl je jezelf zoveel vrijheden ontneemt. Misschien kan je een voorbeeld aan hem nemen en minder veeleisend voor jezelf worden? Wellicht slinkt de frustratie dan zienderogen en valt je plots op hoe beeldschoon het fuchsia van de zonsondergang kleurt bij het pastelroze van zijn love handles . Helpt dat toch niet? Dan lijkt een hoge haag mij de enige oplossing. En geef toe, toch fijn voor de buurman dat hij zo complexloos in het leven staat, niet?
Ik ben al jaren vrijgezel maar sinds
enkele maanden heb ik ‘iets’ met een man. Hij is niet wat ik voor mezelf in
gedachten had maar ik zie wel potentieel in hem. Alleen verloopt het allemaal
wat stroef. We hebben allebei onze ‘problemen’. Maar als we daaraan werken, kan
onze relatie misschien slagen. Hoe vertel ik hem dat? Ik wil niet meer alleen
zijn.
Jij moet iemand hebben die bij jou past, zoals je nu bent. Hetzelfde geldt voor hem. Het heeft geen zin om te fantaseren over een toekomst waarin jullie avatars de hoofdrol spelen. Misschien worden jullie wel nooit die ideale versie van jezelf. Neem je huidige persoontje als uitgangspunt, niet de norm of iemand anders. En: angst om alleen te zijn is geen goede drijfveer voor een relatie. Je hebt gefundeerde liefde nodig en je moet goed bij elkaar passen, anders haal je het niet. Anderzijds is het lovenswaardig dat je aan jezelf wil werken. Zolang je maar niet aan hem gaat werken. Anderen kan je niet veranderen, hoogstens inspireren. Misschien is deze ontmoeting een les in acceptatie, van zowel jezelf als de ander. En kan je, ongeacht je seksuele geaardheid, van Gloria Gaynors ‘I am what I am’ je nieuwe lijflied maken!
Jij moet iemand hebben die bij jou past, zoals je nu bent. Hetzelfde geldt voor hem. Het heeft geen zin om te fantaseren over een toekomst waarin jullie avatars de hoofdrol spelen. Misschien worden jullie wel nooit die ideale versie van jezelf. Neem je huidige persoontje als uitgangspunt, niet de norm of iemand anders. En: angst om alleen te zijn is geen goede drijfveer voor een relatie. Je hebt gefundeerde liefde nodig en je moet goed bij elkaar passen, anders haal je het niet. Anderzijds is het lovenswaardig dat je aan jezelf wil werken. Zolang je maar niet aan hem gaat werken. Anderen kan je niet veranderen, hoogstens inspireren. Misschien is deze ontmoeting een les in acceptatie, van zowel jezelf als de ander. En kan je, ongeacht je seksuele geaardheid, van Gloria Gaynors ‘I am what I am’ je nieuwe lijflied maken!
Een kennis van ons gaat altijd over de
schreef bij onze zomerse barbecues: wat begint met 1 pintje, eindigt steevast
met sloten rode wijn... Met wat geluk in de goot, met wat pech op het trottoir.
Het is een hele leuke en geestige kerel, maar waarom gaan sommige mensen toch
altijd over hun grens? Heb je een nuchtere tip?
Meestal is stevig zuipen een vlucht voor confrontaties, een manier om niet te hoeven voelen. Vermoedelijk is die kerel niet zo gelukkig en/of verstopt hij zijn gebrek aan sociale vaardigheden achter het masker dat alcohol nu eenmaal biedt. Maar gezien hij slechts een kennis is, heb je vast geen zin om je in zijn persoonlijke miserie te verdiepen - zijn kots opruimen is al intiem genoeg. Ik stel een drankspelletje voor, van zodra hij zijn grens nadert. Speel met z’n allen Trivial Pursuit. Alleen zij die een vraag correct kunnen beantwoorden, mogen hun glas bijvullen. Om het voor je andere gasten gezellig te houden, spelen jullie de gemakkelijke Junior editie maar leg je je lastige kennis stiekem vragen voor uit de moeilijke Genus editie, de Lord of the Rings film editie of de Star Wars editie - op voorwaarde dat hij die films nooit heeft gezien. Kent hij Frodo & Luke Skywalker beter dan zichzelf, dan is de ’60 editie waar kinderen uit de jaren ’80 niks van bakken, een mogelijk alternatief. Wie weet los je zo in één klap ook zijn problemen op: ongelukkig in het spel, gelukkig in de liefde!
Ik ben een eeuwige twijfelaar . Ik ben werkzoekende en pieker over mijn beroepskeuze. Ik kan niet 100% kiezen voor mijn vriend. Zelfs over mijn kleding en wat ik zal bestellen op restaurant, twijfel ik. Zo kom ik niet vooruit. Wat doe ik hieraan?
‘Het is alsof je rondjes blijft rijden op hetzelfde rondpunt, zonder een afslag te kiezen’; zo formuleerde een weifelende Flor Koninckx het naar verluid ooit bij zijn psychiater. Niks mis met defensief rijgedrag op de baan maar als het op het leven aankomt, kan voortdurend speuren naar gevaar, bepaald verlammend werken.
Het ziet er naar uit dat jij erg perfectionistisch en kritisch voor jezelf bent . Een combinatie die niet zelden stevige faalangst oplevert. De angst om fouten te maken en jezelf dat blijvend kwalijk te nemen, houdt je tegen. Maar als je niets onderneemt, stagneert je leven. Je verliest je levenslust en voelt niet meer wat je wilt.
Ooit hoorde ik een bevrijdend citaat (dat overigens niets met sporten of overgewicht te maken had): 'Het leven is bewegen, in wat voor richting dan ook. Alleen degene die niet beweegt, komt niet aan' - Samuel L. Lewis. Oftewel: het maakt niet uit welke afslag je kiest, Flor, áls je er maar een kiest. Daar wachten nieuwe ervaringen, waardoor je jezelf beter leert kennen. Uiteindelijk is dat je echte doel: niets maakt je immers gelukkiger dan jezelf te kunnen zijn. Gun jezelf dus de ervaring. Of zoals Marleen Merckx me ooit tijdens een interview toevertrouwde: ‘Je mist veel moois als je geen risico’s neemt’. Toch spijtig dat Flor Koninckx in 2005 niet kwam opdagen op de set van een scholierenfilm waarin hij, net als Marleen, een bijrol had. Wie weet wat hij die dag van haar had kunnen leren – als hij had gedurfd.
Meestal is stevig zuipen een vlucht voor confrontaties, een manier om niet te hoeven voelen. Vermoedelijk is die kerel niet zo gelukkig en/of verstopt hij zijn gebrek aan sociale vaardigheden achter het masker dat alcohol nu eenmaal biedt. Maar gezien hij slechts een kennis is, heb je vast geen zin om je in zijn persoonlijke miserie te verdiepen - zijn kots opruimen is al intiem genoeg. Ik stel een drankspelletje voor, van zodra hij zijn grens nadert. Speel met z’n allen Trivial Pursuit. Alleen zij die een vraag correct kunnen beantwoorden, mogen hun glas bijvullen. Om het voor je andere gasten gezellig te houden, spelen jullie de gemakkelijke Junior editie maar leg je je lastige kennis stiekem vragen voor uit de moeilijke Genus editie, de Lord of the Rings film editie of de Star Wars editie - op voorwaarde dat hij die films nooit heeft gezien. Kent hij Frodo & Luke Skywalker beter dan zichzelf, dan is de ’60 editie waar kinderen uit de jaren ’80 niks van bakken, een mogelijk alternatief. Wie weet los je zo in één klap ook zijn problemen op: ongelukkig in het spel, gelukkig in de liefde!
Ik ben een eeuwige twijfelaar . Ik ben werkzoekende en pieker over mijn beroepskeuze. Ik kan niet 100% kiezen voor mijn vriend. Zelfs over mijn kleding en wat ik zal bestellen op restaurant, twijfel ik. Zo kom ik niet vooruit. Wat doe ik hieraan?
‘Het is alsof je rondjes blijft rijden op hetzelfde rondpunt, zonder een afslag te kiezen’; zo formuleerde een weifelende Flor Koninckx het naar verluid ooit bij zijn psychiater. Niks mis met defensief rijgedrag op de baan maar als het op het leven aankomt, kan voortdurend speuren naar gevaar, bepaald verlammend werken.
Het ziet er naar uit dat jij erg perfectionistisch en kritisch voor jezelf bent . Een combinatie die niet zelden stevige faalangst oplevert. De angst om fouten te maken en jezelf dat blijvend kwalijk te nemen, houdt je tegen. Maar als je niets onderneemt, stagneert je leven. Je verliest je levenslust en voelt niet meer wat je wilt.
Ooit hoorde ik een bevrijdend citaat (dat overigens niets met sporten of overgewicht te maken had): 'Het leven is bewegen, in wat voor richting dan ook. Alleen degene die niet beweegt, komt niet aan' - Samuel L. Lewis. Oftewel: het maakt niet uit welke afslag je kiest, Flor, áls je er maar een kiest. Daar wachten nieuwe ervaringen, waardoor je jezelf beter leert kennen. Uiteindelijk is dat je echte doel: niets maakt je immers gelukkiger dan jezelf te kunnen zijn. Gun jezelf dus de ervaring. Of zoals Marleen Merckx me ooit tijdens een interview toevertrouwde: ‘Je mist veel moois als je geen risico’s neemt’. Toch spijtig dat Flor Koninckx in 2005 niet kwam opdagen op de set van een scholierenfilm waarin hij, net als Marleen, een bijrol had. Wie weet wat hij die dag van haar had kunnen leren – als hij had gedurfd.
(Eerder
verschenen in Het Nieuwsblad)
